Inleiding
Ik bezit een papieren stafkaart 1/40.000 met uitgiftedatum 1994 die ik terplaatse kocht. De tocht werd dus ooit door mij fysiek gelopen op basis van de kaart, maar in een tijd dat ik nog geen reisverslagen schreef over de door mij uitgevoerde tochten. Het blijft echter een tocht waarover ik jaarlijks vragen krijg op de zowel op de Reismarkt en als op de Facebook pagina van Hiking Advisor.
Het is een dubbeloefening geworden, met als resultaat een Case Study Garmin GPS en dit verslag.
Mijn papieren kaart is zoals vermeld van 1994. Ondanks het feit dat er in Scandinavie niet veel verandert inzake hiking, behalve de prijzen van accommodatie :-(, kon ik toch een aantal veranderingen vaststellen tussen mijn kaart op papier en de zeer recente digitale versie van OSM Freizeitkarten Scandinavie.
Een echt grote nood aan GPS navigatie is er eigenlijk niet. Het pad is duidelijk ingesleten in het landschap en tussen de bomen. De bewegwijzering is goed. Tot zolang je enkel gebruik maakt van de autiotupa, is ook de orientatie op dat vlak eenvoudig. De kampeerplaatsen zijn mogelijks wat moeilijker te vinden en dan is een GPS weer handig.
Deze tocht overstijgt zeker niet het niveau van de Kungsleden en de Padjelantaleden, en ze kunnen alle 3 uitgevoerd worden met een relatief beperkte voorkennis inzake specifieke Scandinavische technieken zoals waden en navigatie buiten gemarkeerde paden. Landschappelijk zijn Kungsleden en de Padjelantaleden wel mooier…
Iedereen die het wil horen, wijs ik op de grote verschillen in moeilijkheidsgraad tussen de 3 reeds genoemde paden en al de rest van de Scandinavische paden. In het Hoge Noorden zijn voor zover mij bekend, enkel nog de paden in het Muddus Nationaal Park in Zweden en uiteraard dit Berenpad in Finland als eerder laagdrempelig te bestempelen. Voor deze laatste 2 kies je best een periode van uitvoering na half-augustus, vanwege de muggen. Tot zolang je een busverbinding hebt, kan het… Met uitzondering van zeer vroege sneeuwval… Maar het gebied ligt lager dan de fjall van de Kungsleden en de Padjelantaleden, waardoor dat risico kleiner is.
